دستهایم را که میگیری... 

حجم نوازش لبریز میشود

گویی تمام رزهای زرد باغها با دستهای بی‌دریغ تو برای من چیده می‌شوند 

و قلب من پرنده‌ای می‌شود به پاکی بیکران نگاهت پر میکشد 

و در آن وسعت بی‌انتها در خاکستری اندوه ابرها گم می‌شود.

دستهایم را که می‌گیری... 

نگاهم این قاصدک های بی‌تاب هزاران شور در آبی فضا رها می‌شوند

و بغض گریه‌ها از شنیدن نفس زدنهای روح زیر هجوم آوار سرنوشت

بی‌صدا شکسته می‌شود.

دستهایم را که میگیری...

عبور تلخ زمان را دیگر نمی‌خواهم که باور کنم!...

نظرات شما عزیزان:

دختر شطون

ساعت11:16---12 آذر 1392

بذار دستم بت برسه
پاسخ:وا چرا؟؟؟

هه لبه ست

ساعت16:21---11 آذر 1392

[وب سایت]

زیبا و دلنشین
پاسخ:مرسی محمد

samira

ساعت19:34---5 آذر 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

سلامممممممممم مريم جون خوشگلم ببخش بخدا كم وقت ميكنم سر بزنم به وب مرسي كه سرميزني قربونت برم
پاسخ:سلام آجی سمیرا بیخی بابا اشکال نداره،خوشحالم کردی :))

Amir HOsein

ساعت18:18---5 آذر 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام مرسی که به وبلاگم امدی.ونظر گذاشتی



منم از وبلاگت خوشم امد.وبلاگ قشنگی داری

منم لینکت کردم توام منو با

عنوان:"عـِـشـــ♥ـــــقِ"ازام یرحسین

لینک کن .مرسی
پاسخ:سلام باشه حتما!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: